Onderwerpen
- Bibliotheekbezoeken (2)
- CD-romspellen (1)
- D-boeken (1)
- Discussie (2)
- e-Books (1)
- Gamen (1)
- Handleidingen (1)
- Highlights (88)
- Jongeren (1)
- Nieuws (10)
- Provinciaal Collectiebeleid (2)
- UITVERKOCHT (1)
- VRAAG EN AANBOD (1)
- Waarschuwing DVD New Kids Turbo (1)
- winkelconcept (1)
- Young adults (1)
donderdag 29 september 2011
Highlights week 38
Volwassenen fictie
Heather Gudenkauf. Voor mijn zusje
Donna Leon. Dodelijke conclusies
Andrezej Sapkowski. De laatste wens
Taniguchi, Jirô. Het dagboek van mijn vader
Taniguchi is een vreemde eend in de Japanse stripwereld, die gedomineerd wordt door formule-achtige series. Hij maakt intelligente, gevoelige verhalen, die geschoeid zijn op Europese leest. Zo ook 'Het dagboek van mijn vader'. Het verhaal is eenvoudig: een man keert na jaren afwezigheid terug naar zijn geboortedorp omdat zijn vader is overleden. Yoichi moet aanwezig zijn bij de uitvaartriten. Door de gesprekken met familie en vrienden van zijn vader, leert de zoon zijn vader pas echt kennen. Yoichi ontdekt dat hij een verkeerd beeld had van de man die ooit was gescheiden van zijn moeder. Die gebeurtenis heeft de zoon zijn vader altijd kwalijk genomen. Ook dit boek is een pareltje vol fijnzinnige observaties, weemoed en zit vol met tegenstrijdige emoties waardoor je echt meeleeft met de personages. Het verhaal wordt verteld in heldere zwart-wittekeningen met grijstinten.
Volwassenen non-fictie
Polio. Polio: een ziekte om nooit te vergeten
Jongeren weten nauwelijks meer de betekenis van het woord polio. In de twintigste eeuw was het echter een zeer gevreesde besmettelijke virusaandoening van het zenuwweefsel met ernstige verlammingen als restverschijnsel. In 1956 was er nog een grote epidemie en vanaf 1957 is vaccinatie mogelijk geworden. Daarmee is de aandoening voor het grootste deel van de wereld uitgeroeid. Helaas treedt er bij veel ex-patiënten na tientallen jaren nu het post-polio-syndroom op, gekenmerkt door progressieve vermoeidheid en krachtsverlies. De Vereniging Spierziekten Nederland heeft een fraai boekje uitgegeven waarin de geschiedenis van deze aandoening levendig beschreven wordt. Er zijn algemene hoofdstukken over medische en sociale problemen. Ook speciale aandacht voor de omstreden weigering van de vaccinaties in de Bijbelgordel in Nederland. Indrukwekkend zijn ruim 25 ervaringsverhalen van patiënten waaruit vooral naar voren komt dat zij vanaf hun vroege kinderjaren door hun handicap extra moesten knokken om een plaats in de maatschappij te bereiken. Met veel niet eerder gepubliceerde foto's.
Kurt van Es. Een leven lang kunst.
Maarten van Bracht. VPRO gids covers
Jeugd fictie
Praagman, Milja . Wat hoort konijn?
Jones, Christianna . Als ik groter ben... misschien
DVD speelfilms
DEXTER
Les femmes du 6e etage
Heather Gudenkauf. Voor mijn zusje
Afwisselend vertellen vier vrouwen hun verhaal in de ik-vorm. De lezer weet wie 'spreekt', omdat elk hoofdstuk als titel de naam draagt van het personage dat aan het woord komt: Allison, Brynn, Charm en Claire. We ontdekken dat Allison en Brynn zussen zijn, die na een dramatische gebeurtenis al vijf jaar geen contact meer met elkaar hebben; Allison komt net uit de gevangenis. Claire is de eigenares van een boekenwinkel in Linden Falls (Iowa), waar Charm klant is. Wat hebben de vier vrouwen met elkaar te maken? De plot, die heel langzaam is opgebouwd, zet de lezer een paar keer handig op het verkeerde been. De ontknoping is verrassend en toch ook weer niet, als je alle gedoseerd vrijgegeven details in overweging neemt. De korte hoofdstukjes geven een inkijkje in de hartverscheurende innerlijke wereld van de personages. Bovendien komt hun leefomgeving op een relevante manier in beeld. De vlotte, meeslepende stijl wekt levensechte spanning op. Na het succesvolle 'In stilte gehuld'* is dit de tweede roman van de Amerikaanse auteur. Normale druk. Zie ook: http://www.heathergudenkauf.com/index.html. *2011-12-1295 (2011/35).
Donna Leon. Dodelijke conclusies
Hoofdinspecteur Guido Brunetti van de Venetiaanse politie treurt niet, als hij van een saai etentje met zijn superieuren wordt weggeroepen. Op de plaats delict zegt zijn intuïtie hem dat hij niet zonder meer moet aannemen dat de dode oude vrouw aan een hartaanval gestorven is, zoals de doodsoorzaak officieel luidt. En die rare plekken in haar hals dan? Het denkwerk van inspecteur Vianello en de (niet altijd legale) ict-vaardigheden van administratieve hulp signora Elettra begeleiden de mededogende Brunetti in zijn geduldige, maar vasthoudende zoektocht. De typerende stijl van deze auteur is veelal beschrijvend, soms pakkend, maar altijd onderhoudend. De hoofdpersonages komen de lezer als oude bekenden voor: hun dagelijks bezigheden in het verlokkelijke Venetië zijn verweven met hun onderlinge relaties en hun werk. Verfrissend is dat het verhaal het niet van veel lijken en tomeloos geweld moet hebben. Desondanks is de plot ongemeen boeiend, zonder nodeloos ingewikkeld te zijn. Dit twintigste Brunetti-verhaal is misschien wel een van de beste. Engelse recensies geven een wisselend oordeel over dit deel. Zie ook: http://www.donnaleon.net/ (Engelstalig). Normale druk.
Andrezej Sapkowski. De laatste wens
Geralt van Rivia is een hekser, een huurmoordenaar die uitsluitend monsters doodt. In diverse verhalen gaat Geralt de strijd aan in een wereld die bevolkt is door monsters en mythische wezens naast de gewone mensen. Zijn karakter wordt meteen duidelijk als hij ingehuurd wordt om zo'n monster, een striga, te doden. Maar hij toont soms ook compassie zoals in het tweede verhaal over Nivellen, een mens met een soort berenkop. Soms is de grens tussen goed en kwaad niet duidelijk en moet Geralt een (ethische) keus maken. Alle verhalen zijn afzonderlijk te lezen, maar zijn toch door een rode draad met elkaar verbonden. De Pools-Slavische achtergrond van de auteur is gedeeltelijk te herkennen in namen en landschappen en ook sommige sprookjes, sagen en legenden zijn knap verwerkt in de personages en verhaallijnen. Deze verhalen zullen de opmaat zijn voor verdere delen en een volledige roman. Geralt is ook al hoofdpersoon in een nieuw ontwikkeld computerspel. De verhalen (én stijl) doen denken aan Tanith Lee's Cyrion-personage. Kleine druk.
Taniguchi, Jirô. Het dagboek van mijn vader
Taniguchi is een vreemde eend in de Japanse stripwereld, die gedomineerd wordt door formule-achtige series. Hij maakt intelligente, gevoelige verhalen, die geschoeid zijn op Europese leest. Zo ook 'Het dagboek van mijn vader'. Het verhaal is eenvoudig: een man keert na jaren afwezigheid terug naar zijn geboortedorp omdat zijn vader is overleden. Yoichi moet aanwezig zijn bij de uitvaartriten. Door de gesprekken met familie en vrienden van zijn vader, leert de zoon zijn vader pas echt kennen. Yoichi ontdekt dat hij een verkeerd beeld had van de man die ooit was gescheiden van zijn moeder. Die gebeurtenis heeft de zoon zijn vader altijd kwalijk genomen. Ook dit boek is een pareltje vol fijnzinnige observaties, weemoed en zit vol met tegenstrijdige emoties waardoor je echt meeleeft met de personages. Het verhaal wordt verteld in heldere zwart-wittekeningen met grijstinten.
Volwassenen non-fictie
Polio. Polio: een ziekte om nooit te vergeten
Jongeren weten nauwelijks meer de betekenis van het woord polio. In de twintigste eeuw was het echter een zeer gevreesde besmettelijke virusaandoening van het zenuwweefsel met ernstige verlammingen als restverschijnsel. In 1956 was er nog een grote epidemie en vanaf 1957 is vaccinatie mogelijk geworden. Daarmee is de aandoening voor het grootste deel van de wereld uitgeroeid. Helaas treedt er bij veel ex-patiënten na tientallen jaren nu het post-polio-syndroom op, gekenmerkt door progressieve vermoeidheid en krachtsverlies. De Vereniging Spierziekten Nederland heeft een fraai boekje uitgegeven waarin de geschiedenis van deze aandoening levendig beschreven wordt. Er zijn algemene hoofdstukken over medische en sociale problemen. Ook speciale aandacht voor de omstreden weigering van de vaccinaties in de Bijbelgordel in Nederland. Indrukwekkend zijn ruim 25 ervaringsverhalen van patiënten waaruit vooral naar voren komt dat zij vanaf hun vroege kinderjaren door hun handicap extra moesten knokken om een plaats in de maatschappij te bereiken. Met veel niet eerder gepubliceerde foto's.
Kurt van Es. Een leven lang kunst.
Portret in woord een beeld van het in 1969 geopende Rosa Spierhuis in Laren, woongemeenschap van oudere kunstenaars, schrijvers, acteurs, musici en wetenschappers. Initiatiefneemster van het huis was de harpiste Rosa Spier (1891-1967) die droomde van een 'veilige haven voor oudere kunstenaars'. Haar vriendin Henriëtte Polak-Schwartz was de drijvende kracht achter de verwezenlijking van dit ideaal. Onder andere graficus Maurits Escher, filmmaker Bert Haanstra en acteur John Kraaijkamp brachten er hun laatste jaren door. Journalist Kurt van Es (o.a. werkzaam voor Het Parool), vrijwilliger in het Rosa Spierhuis, interviewde bewoners en medewerkers en onderzocht de archieven van het huis. Op grond daarvan beschreef hij de (ontstaans)geschiedenis van het Rosa Spierhuis. Maar vooral vertelt hij over de huidige bewoners en de gang van zaken, waarin beeldende kunst en muziek zo'n prominente plaats innemen. De paginagrote kleurenfoto's van Dolph Kessler, wiens moeder in het huis woont, geven een ongeromantiseerd beeld van de bewoners, activiteiten en sfeer in het huis.
J. Jonker. Duurzaam denken doenBijna 25 jaar geleden verscheen het VN-rapport 'Our Common Future' van de Brundtlandt Commissie. Het baanbrekende boek muntte het begrip 'duurzaamheid' en slaagde erin om de combinatie van ontwikkelings- en milieuproblematiek zo treffend te verwoorden (en aan de man te brengen) dat in 1992 in Rio de Janeiro ruim honderdvijftig wereldleiders bijeenkwamen en er drie internationale milieuverdragen sloten. Er is sindsdien veel gebeurd, zowel ten positieve als ten negatieve. Dit boek, de denk- en pennenvrucht van ruim vierhonderd (Nederlandse) vrijwilligers, slaagt erin om op leesbare en aansprekende manier te verkennen en te verwoorden hoe de vertaling van duurzaamheid er nu en in de komende 25 jaar op tal van terreinen zou kunnen uitzien. Negentien thema's komen aan bod, van visies tot en met concrete tips. Referenties, lijsten met relevante literatuur en websites en een index kunnen de geënthousiasmeerde lezer verder helpen om ook zelf in actie te komen.
Maarten van Bracht. VPRO gids covers
Verzameling omslagontwerpen van VPRO Gidsen uit de periode 1926-2011. Uitgegeven ter gelegenheid van het 85-jarig bestaan van de VPRO en de VPRO Gids of Vrije Geluiden, zoals de gids tussen 1926 en 1974 heette. Uit de in totaal 4313 covers is een selectie gemaakt en voorzien van een uitgebreide toelichting. Tachtig pagina's teksten ondersteunen de beelden. Dit betreft chronologisch geordende achtergrondinformatie, foto's en ander illustratiemateriaal over logo's, medewerkers en ontwerpers. De informatie, die verkregen is uit archiefonderzoek en interviews met (voormalige) medewerkers, geeft een interessant stukje grafische- en omroepgeschiedenis van de VPRO. Er is ook veel aandacht voor typografie en grafische vormgeving. Een bonte verzameling van 170 pagina's VPRO-covers vormt het hart van dit lijvige boekwerk. Het is goed gedocumenteerd via diverse registers en voorzien van een speels vormgegeven inhoudsopgave. Boeiende en fraai uitgegeven publicatie, voor geïnteresseerden in omroepgeschiedenis, typografie en grafische vormgeving.
Jeugd fictie
Praagman, Milja . Wat hoort konijn?
Konijn graaft onder de grond en hoort boven zich de geluiden van andere dieren, waaronder een hond, bij, poes en varken. Aan hun geluiden herkent hij d dieren. Uiteindelijk zien deze dieren de oren van het konijn uit de grond steken en zijn nieuwsgierig aan wie die toebehoren; een klepje omvouwen en je ziet Konijn. Om het boekje te lezen en te bekijken, dient het een kwartslag gedraaid te worden. Door middel van een repeterend, verhalend versje, dat steeds eindigt met de vraag: Wat hoort Konijn?, wordt gewezen op Konijn onder en een ander dier boven de grond. De interactie bestaat uit het benoemen van het dier dat bovengronds is afgebeeld. De dieren zijn groot weergegeven en goed herkenbaar. De tekeningen zijn eenvoudig, met heldere, natuurlijke kleuren (behalve de blauwe hond) en weinig achtergrond. De herkenbare geluiden zijn in een speelse letter aan de illustraties toegevoegd. De tekst is een prettig voor te lezen versje; juist de herhaling en de ritmiek maken het voorlezen leuk. Jonge kinderen verveelt dat niet gauw. Handzaam en stevig kartonnen boekje, met vriendelijk en vrolijk afgebeelde dieren die in vriendschap samen leven. Vanaf ca. 2 jaar. Tekst en illustraties beginnen/eindigen aan de binnenkant van het omslag.
Stower, Adam . Gek hondjeAls Lara 's morgens uit het raam kijkt, ziet ze in de tuin iets wat ze altijd al had willen hebben, een hondje. Maar is het wel een hondje? Hij gedraagt zich helemaal niet zo. Hij gehoorzaamt niet, kan geen kunstjes, eet geen hondeneten en is wel héél erg groot. Lara maakt een poster met een tekening en de tekst 'Gevonden: een heel gek hondje', maar ze hoopt eigenlijk dat niemand zal reageren. Leuk, origineel prentenboek over de onbevangenheid van kinderen die iets in iets zien wat in werkelijkheid heel iets anders is. Aantrekkelijke, veelal paginagrote illustraties - pentekeningen, ingekleurd met heldere tinten aquarel - die de tekst goed aanvullen en vele grappige details bevatten. De tekst is gedrukt in verschillende lettertypen en groottes; uitspraken van Lara staan in tekstballonnen. Op de schutbladen staan krantenartikelen die onthullen wat er echt aan de hand is. Het einde is verrassend en hilarisch. Verzorgde uitgave op royaal formaat en mooi mat papier. Vanaf ca. 4 jaar.
Jones, Christianna . Als ik groter ben... misschien
Draakje Janna is best al groot. Ze kan zich aankleden, haar ontbijt maken en zelf op het potje. Toch mag ze een hoop leuke dingen nog niet zelf. Daar vinden haar ouders haar nog te klein voor. Ze besluit dat als ze te klein is voor leuke dingen, ze ook de minder leuke dingen niet meer wil doen. Dus geen kamer opruimen, bord leeg eten of in bad. 'Als ik groter ben ... misschien', zegt Janna dan. Maar de volgende dag gaat Janna voor het eerst naar school en is ze dus weer een grote meid. 'Want alleen grote meiden gaan naar school', zegt papa. Leuk en herkenbaar prentenboek over een draakje dat vindt dat ze al heel veel kan, maar toch nog veel dingen niet mag. De veelal paginagrote kleurenillustraties zijn humoristisch, met name door de grappige gezichtsuitdrukkingen van de vier draakjes. Ze vullen de tekst aan. De korte tekst bestaat uit één tot vier regels per bladzijde. Sommige woorden of zinnen zijn in roze gedrukt of juist extra groot en vet om iets te benadrukken. Geschikt om voor te lezen aan kleuters. Op het roze, stevige omslag een wat treurig kijkende Janna. Vanaf ca. 4 jaar.
DVD speelfilms
DEXTER
De Amerikaanse televisieserie Dexter (gestart in 2006) gaat over de forensisch onderzoeker Dexter Morgan, gespeeld door Michael C. Hall (Six feet under). Hij werkt op de afdeling moordzaken bij de politie in Miami, maar is zelf ook seriemoordenaar met een fascinatie voor bloed. Hij vermoordt echter alleen mensen waarvan hij vindt dat die het verdiend hebben, zoals moordenaars en
verkrachters. Via de voice-over deelt hij zijn gedachten. In seizoen 5 worstelt Dexter met zijn schuldgevoelens om de dood van Rita (Julie Benz). De serie is gebaseerd op de boeken van Jeff Lindsay. Stine Jensen (NRC 29-10-'10) noemde Dexter 'een held met bedenkelijke trekjes', maar ook 'een van de beste series van de afgelopen jaren: geestig, scherp en bloedstollend spannend.' De
serie won veel prijzen, waaronder een Emmy en een Golden Globe voor Beste acteur. Seizoen 5 (2010) bevat twaalf afleveringen met extra's.Kijkwijzer: 16 jaar, geweld, angst, grof taalgebruik. 6e plaats op de Dutch Charts, week 35.Seizoen 5 RedactieLes femmes du 6e etage
Franse romantische komedie uit 2010 van regisseur Philippe Le Guay, met Fabrice Luchini, Nathalie Verbeke e.a. In Parijs in de eerste jaren zestig van de twintigste eeuw wonen een vermogende, saaie man, de hr. Joubert, en zijn vrouw in een chique buurt. Als zij de mooie Spaanse Maria als werkster in dienst nemen, verandert zijn leven volkomen. Maria laat hem kennis maken met de zesde verdieping van zijn burgerlijke appartementsgebouw waar zij met andere temperamentvolle Spaanse werksters woont. Deze vrouwen, maar vooral de erg aantrekkelijke Maria, leren hem voor het eerst plezier te hebben in het leven. Dit tot grote ontsteltenis van mevrouw Joubert en haar vriendinnen. André Waardenburg (NRC 22-6-'11) geeft 4 (van 5) balletjes: ''Les femmes du 6ème étage' lijkt een pretentieloze feelgood komedie, maar de parallellen met het heden liggen voor het oprapen. De familie Joubert zit vast in haar burgerbestaan, waarin alleen telt wie het meeste geld en status heeft. Dankzij zijn kennismaking met een onbekende warmbloedige cultuur, komt Jean-Louis langzaam los van zijn vastgeroeste conventies.' Jann Ruyters (Trouw 23-6-'11): 'De film begint charmant - Franco wordt aangestipt, communisme, feodalisme - maar mondt uit in een voorspelbare, mierzoete romance (...)'.Kijkwijzer: alle leeftijden. Wordt niet opnieuw aangeboden.
Labels:
Highlights
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Collectieteam
- Provinciaal Collectioneren Utrecht
- Het collectieteam bestaat uit elf medewerkers
0 reacties:
Een reactie posten