Volwassenen fictie


Sarah Chaliis. Het tuinfeest.
de levensechte drama's te betrekken. Feelgoodroman, geschikt voor een breed vrouwelijk publiek. Normale druk en ruime interlinie.

Rosamund Lipton. Later.
Grace raakt levensgevaarlijk gewond, als ze haar tienerdochter Jenny uit de brandende school probeert te redden. Beiden worden in comateuze toestand naar het ziekenhuis gebracht. Maar ook daar blijkt Jenny niet veilig te zijn; ook hier probeert iemand haar te doden. In het ziekenhuis kunnen Grace en Jenny uit hun fysieke lichaam treden. Op die manier kunnen ze heel goed met elkaar communiceren. Ze zijn echter niet in staat om contact te hebben met hun geliefden, doktoren of rechercheurs. Hun astrale lichamen dwalen door het ziekenhuis, en zelfs daarbuiten. Zo volgen zij het onderzoek naar de brandstichter en naar de dader van de moordaanslag op Jenny. De opzet van het verhaal is heel bijzonder, doordat het verteld wordt door de geest van moeder Grace die uit het comateuze lichaam is getreden. Zij is de ik-persoon, die zich in de verteltrant richt tot de jij-persoon, haar echtgenoot, die haar echter niet hoort of waarneemt. Een met veel vaart geschreven spannend verhaal over liefde, hoop en willen overleven, met heel reële personages. Boeiende thriller met bovennatuurlijke elementen.

Sylvia Pessireron. De verzwegen soldaat.
Het verhaal van Marcus Kainama, sergeant in het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger. Een Molukse militair die zijn vorstin en Nederland met zijn hele wezen en persoonlijkheid trouw dient. Hij doorstaat gevangenschap en martelingen in de Japanse concentratiekampen. Tijdens de Indonesische vrijheidsstrijd wordt hij verraden omdat hij voor het KNIL inlichtingenwerk heeft verricht. Hij vertrekt noodgedwongen met zijn gezin naar Nederland. Daar wacht hem de teleurstelling van niet nagekomen beloften van de Nederlandse regering en het onbegrip van de Nederlandse samenleving. De roman is ook het verhaal van Nona Kainama, zijn in Zeeland in een Moluks kamp geboren dochter. Nona is, ondanks haar Nederlandse opvoeding, trouw aan haar Molukse wortels. Zij ondergaat de frustraties van haar vader en ziet hoe machteloosheid, teleurstelling, verdriet en woede leiden tot geweldsexplosies van de nieuwe generatie. De Molukse schrijfster heeft eerdere publicaties op haar naam staan, doch dit is haar eerste roman. Een indrukwekkend debuut dat inzicht geeft in de Molukse problematiek. Het verhaal wordt afwisselend vanuit het perspectief van de vader en de dochter verteld. Vrij kleine druk.

Sofie Sarenbrandt. Week 36.
Op de laatste avond van een gezamenlijke vakantie gaan twee bevriende stellen, waarvan de vrouwen beiden hoogzwanger zijn, naar een karaoke avond in het Zweedse vissersdorp Brantevik. Maar als Agnes en haar man Tobbe ruzie krijgen over dochtertje Nicole loopt Agnes weg en gaat kijken bij Nicole. Tobbe zet het op een drinken. Als hij de volgende ochtend alleen wakker wordt, denkt hij dat Agnes bij Nicole is gebleven, maar daar is ze niet. Dan schakelt hij de politie in, die de zaak serieus neemt als ze hoort dat Agnes hoogzwanger is. Inspecteur Lars Räffel coördineert het onderzoek en gaat aan de slag met jongere collega Hakan Fors. Inmiddels heeft ook de pers lucht gekregen van de vermissing. De Zweedse journaliste en fotografe, die zomers haar
vakantie doorbrengt op Brantevik, debuteert met deze positief ontvangen roman. Het goed vertaalde verhaal is heel spannend, met een goed opgebouwde plot, onverwachte wendingen en een verrassend, aannemelijk slot. De hoofdpersonen worden goed en vanuit diverse standpunten beschreven.

Lisa See. Dromen van Joy
Na de dood van de man die niet haar vader bleek, gaat de 19-jarige Joy in 1958 uit idealisme en om haar echte vader op te sporen naar China. Ze gaat mee met haar vader, een beroemd kunstenaar, die om aan een heropvoedingskamp te ontsnappen tijdelijk verbannen wordt naar het platteland. Joy wordt daar verliefd en trouwt, tegen de wil van haar vader en haar ondertussen ook naar China afgereisde moeder Pearl. Ondertussen heeft Mao 'De Grote Sprong Voorwaarts' gelanceerd, een programma waarbij miljoenen (vooral) plattelanders omkwamen van de honger. Met veel slimheid en de financiële hulp van haar tante uit Los Angeles weten Pearl en Joy met haar baby via Hongkong het land te verlaten. Lisa See (1955), die zelf Chinese roots heeft, beschreef in dit indrukwekkende, uitstekend gedocumenteerde, geheel zelfstandig te lezen vervolg op 'De meisjes van Shanghai' de afschuwwekkende gebeurtenissen in dit revolutionaire tijdperk in China. Boeiende, soepel vertaalde roman, in de trant van Amy Tan, die een grote lezerskring verdient. Kleine druk.

J.J. Voskuil. De buurman
Na aarzeling gaf de weduwe van J.J. Voskuil (1926-2008) toestemming tot publicatie van deze in 2001 geschreven roman. Maarten en Nicolien Koning krijgen nieuwe buren in het achterhuis aan de Herengracht, het homoseksuele stel Petrus en Peer. Maarten heeft reserves ten aanzien van hun persoonlijkheden, maar Nicolien stort zich vanuit een beschermingsfobie op hen. Dat levert een overmaat aan geruzie op tussen de echtelieden. De precieze dialogen, met schitterende herhalingen en fijnmazige doseringen, zijn als vanouds meesterlijk en humoristisch. Vriendschap staat centraal in het werk van Voskuil. Ook hier is er een minutieuze analyse van de hebbelijkheden van vrienden. Herhaalde handelingen of uitingen doen al snel onrust bij de lezer ontstaan over de betrekkingen. Eigen boosaardigheid, afstandelijkheid en remmingen van Maarten zijn tegelijk voorwerp van aandacht. De nieuwe Voskuil is een weergaloze roman, met een ontluisterend slot. Een roman die doet terugverlangen naar de dagen van verschijning van 'Het Bureau'. Maar waar is de pijp van Maarten in deze nieuwe roman? Kleine druk.

Volwassenen non-fictie

Lowie van Gorp. KanjerGuusje
In maart 2011 wordt Guusje van Gorp ziek. Al snel blijkt dat het ernstig is: kinderkanker. Zij komt in het Emma Kinderziekenhuis in Amsterdam terecht. Het leven van het gezin Van Gorp verandert op slag. Vader en moeder logeren in het Ronald McDonald huis. Vader Lowie besluit een weblog bij te gaan houden, om de vele belangstellenden op de hoogte te houden. Het aantal volgers van zijn blog groeit enorm. Zeven maanden later overlijdt Guusje, pas tien jaar oud. Zij werd trending topic op twitter. In december 2011 wordt de blog omgezet in boekvorm. Het wordt een aangrijpend boek. We lezen van dag tot dag over hoop en vrees, over de lijdensweg, over alle medische onderzoeken, over de stroom van (meestal aardige) zusters, dokters en andere hulpverleners. Van Gorp heeft een meeslepende stijl van schrijven. Door de foto's (in kleur) van Guusje en haar gezinsleden wordt het nog persoonlijker. Zeker voor mensen in een vergelijkbare situatie en voor hun hulpverleners, maar ook voor vele anderen een indrukwekkend boek. Door het gebruik van de sociale media had Guusje al een grote naamsbekendheid. Ook nu nog houdt Van Gorp nog veel volgers van zijn blog en houdt hij landelijk presentaties.

Hans Aarsman. De fotodetective
Kijken als Sherlock Holmes, dat is wat (oud?) fotograaf Hans Aarsman nastreeft. 'Sinds ik als een detective naar foto's kijk, is een foto voor mij een verzameling feiten die in een beeld zijn samengebracht.' In een 25-tal korte stukjes brengt de auteur, onder meer bekend van de Aarsman-collectie in de Volkskrant, die gedachte in praktijk. Of het om foto's gaat van een hotelkamer (met een vreemde tas), van ogenschijnlijk saaie ministersploegen (met tot op de grond hangend tafelkleed) of van een beker van Blokker (met een mus, die ook de omslag siert), allemaal vertellen ze een verhaal. 'Daar gaat dit boek over. Over wat er allemaal valt te ontdekken als je beter kijkt. En denkt.' Hij gaat ook in op discussies als toestaan van photoshoppen in persfotografie. Het zijn prikkelende stukjes, bijna allemaal voorzien van een of meer foto's in zwart-wit of kleur, die de kijker - en dat is een fotograaf (en wie is dat niet?), maar ook een nieuwsconsument - attent en alert willen maken. En soms zelfs inzichten geeft die de foto overstijgen: 'Uitzoomen is het devies, met alles wat je overkomt.' Prikkelend boek voor iedere (amateur)fotograaf en nieuwsconsument om na te denken over zin en onzin van fotografie

Marja Vuijsje. Ons kamp
In recente jaren is er meer aandacht gekomen voor het joodse leven na de oorlog, toen deze bevolkingsgroep het leven weer geheel moest opbouwen - voor zover dat nog kon. Met de steeds grotere afstand tot de Tweede Wereldoorlog ontstaat er ook een joodse geschiedenis van na 1945, zeker nu de eerste generatie aan het uitsterven is. De auteur beschrijft het verhaal van haar vader en zijn drie broers die na de oorlog allen hun eigen weg gaan, zowel op het gebied van religie als van assimilatie. Die oorlog, maar ook het vooroorlogse leven, Palestina en later Israël, herinneringen, tradities en anekdotes, de nieuwe, jonge generatie, maar ook de vermoorde familieleden, dit alles was het mengsel dat het naoorlogse joodse leven vormde....met de schaduw van Auschwitz steeds op de achtergrond. Prachtig boek dat de familiegeschiedenis vertelt van de familie Vuijsje in de twintigste eeuw, de geschiedenis van een gewone joodse familie die door toedoen van anderen bizar en soms gruwelijk werd. Vrij kleine druk. Kreeg veel media-aandacht

Peter Longerich. Goebbels
Na een lijvige biografie over Heinrich Himmler (2009) komt de Duitse historicus Peter Longerich met een al even imposante studie over het leven van een van Hitlers andere adjudanten, propagandaminister Joseph Goebbels (1897-1945). Longerich, hoogleraar moderne geschiedenis aan de Universiteit van Londen, laat zien hoe Goebbels zich als mislukte schrijver opwerkte tot bespeler van de publieke opinie en te allen tijde op zoek was naar erkenning en bewondering. Het belangrijkste bronnenmateriaal voor deze wetenschappelijke biografie is het 42 delen tellende dagboek van Goebbels, waarvan het laatste deel in 2006 verscheen. Goebbels zag zichzelf als een bij alle besluiten betrokken vertrouweling van Hitler. Dit zelfbeeld wordt door Longerich kritisch tegen het licht gehouden. De psychische stoornissen van Goebbels krijgen daarbij nadrukkelijk de aandacht. Knap ontrafelt Longerich uit de Goebbelspropaganda een Goebbels die een minder grote rol in het Derde Rijk speelde dan hij zelf deed voorkomen. Met fotokatern in zwart-wit, notenapparaat en personenregister

Roel Janssen. De euro
De bekende financieel-economisch journalist geeft na een inleiding over de totstandkoming van de euro, de tegenspoed en de zwakheden, in zes hoofdstukken de visie weer van zes Nederlandse en Belgische hoofdrolspelers uit 1999: Lubbers, Kok, Maas (Ministerie van Financiën), Szasz (DNB), Van den Broek en Martens (B). Persoonlijke terugblik op de besluitvorming van destijds, de conflicten en belangen in Europa, de ingebouwde gebreken, het gebrek aan Europese discipline bij alle lidstaten (Frankrijk en Duitsland voorop), adviezen en wensen voor de toekomst. Soms nogal oppervlakkige en ik-middelpuntige beschouwingen, soms krachtig pleidooi voor de euro, soms een afgewogen oordeel. Onderhoudend, goed leesbaar, voor een breed publiek geschikt, als achtergrond voor hoe/waarom de euro totstandkwam.

Edwin Vinke. Zilte klei
Edwin (topchef) en Blanche Vinke van restaurant de Kromme Watergang in Hoofdplaat maakten een boek met fraai fotowerk en tekstbijdragen over familie, vrienden en verwanten zoals kunstenaar Johnny Beerens, vissers, boeren en imkers. Vinke volgt in West-Zeeuws-Vlaanderen het spoor van lucht, zee, strand en bos en spoort daartussen authentieke mensen, producten en landschappen op; alles wat hij ziet, voelt en ruikt. Het boek is dan ook ingedeeld in Zeeuwse elementen als lucht, zee, slik, palen, dijken en klei; in totaal elf hoofdstukken. Daarin zijn de recepten voor 35 gerechten verwerkt die prachtig passen in het concept. Bij de gerechten is het gehalte aan zilt, zuur, bitter en zoet door een kleurstaaf aangegeven. De recepten zijn voor gevorderden, want veel handelingen worden bekend verondersteld, hoeveelheden worden bij benadering gegeven, technieken zijn complex en /of met apparaten die niet tot ieders beschikking staan. Dit is veel meer dan zomaar een receptenboek, het is een aanklacht tegen de smaakvervlakking van de mens an sich. Prachtuitgave, wel duur, maar een inspiratie voor vakgenoten en goed geoutilleerde, ervaren hobbykoks. Genomineerd voor de Gourmand World Cookbook. Voor grotere culinaire (Zeeuwse) collecties en voor vakopleidingen.

Samenwerkingscollectie

Jona Lendering. De klad in de klassieken
De historicus Jona Lendering is een onvermoeibaar en gedreven verbreider van kennis over de oudheid: schrijver van boeken, onder meer over Alexander de Grote en over Rome; mede-oprichter van Livius Onderwijs, een instelling die cursussen en reizen organiseert; webmaster van Livius.org, een indrukwekkende website over de antieke wereld. Recentelijk maakt hij zich in toenemende mate boos over wat hij ziet als ernstig kwaliteitsverlies op het gebied van zijn vak, en in dit boek licht hij dat toe. Na een uitvoerige bespreking van de geschiedenis, de kenmerken en de specifieke problemen van zijn vak gaat hij in op wat er momenteel mis is: een ongestuurde en ongecontroleerde combinatie van specialisatie en beunhazerij leidt tot verblinding, verarming en vervuiling; er is wel kennis, maar de overdracht is ernstig in gevaar. En hij eindigt met een oproep aan de burger om te reageren op wat er in de media verschijnt, om vragen te stellen, op fouten te wijzen en vooringenomenheid te signaleren. Bevat afbeeldingen in zwart-wit, eindnoten en register.

Jeugd fictie

Klassen, Jon Ik wil mijn hoed terug
Een beer is zijn hoed kwijt. Aan alle dieren die hij tegenkomt vraagt hij 'Heb jij misschien mijn hoed gezien?' en standaard krijgt hij een ontkennend antwoord. Alleen het konijn antwoordt afwijkend, maar pas later bedenkt hij dat konijn, zoals ook uit
de illustratie blijkt, een hoed op heeft, en dat het zijn hoed betreft. Hij snelt terug en eist zijn hoed op. Als iemand later aan beer komt vragen waar konijn is, antwoordt hij op dezelfde ontwijkende manier als konijn deed toen beer naar zijn hoed vroeg. Erg mooi, knap opgebouwd repeteerverhaal, zowel in woord als beeld, waarin de herhalingen zeer functioneel zijn verwerkt. De eenvoudige, paginagrote illustraties zijn sober van kleur, in
bruin- en grijstinten en een enkel rood accent. De tekst staat in een grote schreefletter op de tegenoverliggende pagina. Bij de dialogen zijn de stemmen van de verschillende personages in verschillende kleuren aangegeven. Een oplettend kind zal misschien al doorhebben dat konijn de hoed heeft, maar eigenlijk wordt dat pas duidelijk als beer later in het verhaal zijn hoed beschrijft. Een boek dat erom vraagt meteen nogmaals voorgelezen te worden en dat jonge kinderen op een zeer humoristische wijze laat kennismaken met een verhaalstructuur (verbanden leggen). Vanaf ca. 4 jaar.

Valckx, Catharina. Billy en de bizon
een mooie spanningsboog wordt vlot verteld, met goed uitgewerkte levendige dialogen waardoor het voorlezen ervan een plezierige bezigheid is. Billy komt goed uit de verf en zal voor kleine kinderen echt gaan leven. Vader hamster wordt aan het slot van het verhaal op grappige wijze een beetje op zijn plaats gezet. De paginagrote krijt- en waterverfillustraties volgen de tekst nauwkeurig en geven jammer genoeg weinig extra details die niet al in de tekst staan (en doen daardoor minder aanspraak op de fantasie van de kinderen). Aantrekkelijk, uitnodigend omslag. Over Billy de hamster verscheen eerder 'Poten omhoog'*, in 2011 onderscheiden met de Kinderboekwinkelprijs en een Leespluim. Vanaf ca. 4 jaar.